Statia Week & Saba
Door: MaxenHeleen
Blijf op de hoogte en volg Max en Heleen
21 November 2011 | Nederland, Amsterdam
Afgelopen week was het Statia Week. Deze week is hier erg belangrijk voor de mensen op het eiland. Van vorige week donderdag tot afgelopen woensdag was er elke avond feest in het centrum. Er stond een podium midden in het centrum, waar elke avond een aantal bandjes gingen spelen. Niet echt muziek, zoals wij dat kennen natuurlijk, maar de gewenning komt vanzelf;-) Ook werd er ontzettend veel gedanst. Dat is echt heel belangrijk hier op het eiland: Dansen (daarnaast natuurlijk eten, op elk moment van de dag) Verschillende dansgroepen hebben hun kunsten laten zien. Echt grappig. Zelfs hele kleine kinderen weten al precies hoe ze hun heupen moeten bewegen. Zo schattig om te zien soms(!). Soms gaat het ook wel heel erg ver hier. En niemand die daar wat van zegt. Heel apart.
We zijn niet elke avond geweest, maar de avonden dat we zijn geweest was het erg gezellig. Max heeft zelfs nog even zijn moment off fame gepakt, hij kon het niet laten om op het podium te gaan staan (haha) met zijn danskunsten. Gelukkig stond hij nog een beetje aan de zijkant;-) Andere collega’s dachten daar wat anders over. Terwijl de meeste Statianen gewoon stil!! staan tijdens het feest dachten de jongens even hun kunsten te laten zien MIDDEN op het podium. Je zag de Statianen echt kijken/denken: “Daar zijn weer die Nederlanders”. Het was wel ontzettend grappig. De volgende dag konden zij zich er niet heel veel meer van herinneren, maar gelukkig staat Heleen altijd met de camera paraat. Ik kon ze dus de volgende dag wel weer terug in de realiteit brengen en daar natuurlijk ook volop gebruik van gemaakt:P
Hier maken de kinderen tijdens het feest net zo lang feest als de volwassenen. Echt ook kleine kinderen die net kunnen lopen, staan ’s nachts nog gewoon nog voor of zelfs op het podium. En een energie dat ze hebben… dan nog wel… de volgende dag in de klas heb ik regelmatig leerlingen wakker moeten maken die mijn lessen toch niet echt aan konden deze week… Het is te erg gewoon. Maar ja de leerlingen kunnen daar niets aan doen, de ouders willen zelf graag uit, dus moeten de kinderen dan maar mee! Wel was het heel leuk met de kids. Veel van de kids van school heb ik gezien en leuk mee gedanst. Het zijn dan wel hele stoere kinderen, maar toch kwamen ze elke keer weer naar de juf toe voor een dansje of een praatje. Was wel erg leuk!!
Woensdag was het echt Statia Day, een nationale feestdag. Ook Max was ’s middags vrij. Zomaar een dag midden in de week samen leuke dingen doen:D Statia Day is (volgens de mensen hier) helemaal geweldig, maar eigenlijk was er overdag niet zoveel te beleven. We zijn even naar zwemwedstrijden geweest (daar deden kinderen van school aan mee) en hebben even bij het vrouwensoftbalteam gekeken, die gesponsord wordt door MNO. Daarna samen naar de Atlantische kust geweest. Echt super mooi daar! Een hele happening in eerste instantie om daar te komen. De auto moet namelijk gestart worden met draadjes en een vijl. Jaja, wij kunnen niet zomaar weg hier met de auto;-) Onderweg verschillende hobbels meegemaakt die de auto niet veel goed deden. De auto moest dus regelmatig weer op deze wijze gestart worden. Dus we kunnen beter wat extra reistijd hier uittrekken (Gelukkig hebben we inmiddels de nieuwe auto al , kan ik eindelijk ook rijden in een auto waar ik wel met mijn voeten bij de pedalen kan!;-)) Eenmaal naar beneden, kwamen we erachter dat het toch wel erg stijl was. De vraag: “zouden we nog wel weer naar boven komen?” kwam toen wel erg sterk naar voren, maar ja dat was voor latere zorg. Eerst maar eens genieten van het mooie uitzicht en de mooie omgeving. En dat was ook echt super. In de Atlantische oceaan mag je niet zwemmen i.v.m. de stroming en dat kun je van boven af heel mooi zien.
Nadat we toch weer goed boven waren gekomen, zijn we nog even naar Mazinga gegaan, daarna lekker uit eten en de afsluiting van Statia Week. Om 12 uur in de nacht werd het afgesloten met vuurwerk. Dat was toch een mooie afsluiting van een hele leuke feestweek.
Zondag/gisteren zijn we naar Saba geweest. Echt super!! We gingen met de speedboot, dat was alleen al super. We waren met 8 personen, met collega’s van Max en deze week is een vrouw van een van de mannen over. Het ging best hard op zee. Leuk waren de vliegvisjes. Die vissen zwemmen mee met de boot en vliegen als het ware over het water. Grappig om te zien.
Eenmaal aangekomen (na 3 kwartier ofzo) gingen we met een taxi een stukje de berg op. We werden afgezet bij een restaurant, daar eerst maar eens even een bakkie koffie gedronken en wat gegeten. Toen moest het er toch echt van komen: we moesten de berg op;-) We gingen met z’n vijven, drie bleven achter om het eiland zelf te gaan bekijken. Vol goede moed zijn we begonnen. Al werd het al snel best zwaar. Het is een route met traptreden, 1064 traptreden en daarnaast nog vlakke stukken omhoog. Ze hadden al gezegd: je moet eerst de 150 treden door zijn, daarna wordt het makkelijk. Nou af en toe dacht ik inderdaad “Waar ben ik aan begonnen”. Max was al eerder een keer geweest en deed het heel stoer voor de lol gewoon nog een keer:P De tocht omhoog was zwaar, maar wel super mooi. Saba is zo’n ander eiland dan Statia. Het is heel mooi en netjes. Iets waar de Statianen nog wat van kunnen leren!
Toen we op 2/3 waren, kreeg Max het (volgens hem) briljante idee om een stukje regenwoud helemaal in te lopen. Daar liep ook nog een pad. Samen met nog een collega gingen we er maar achter aan. Gewoon even kijken dachten wij, maar we liepen steeds verder door. Uiteindelijk kwamen we terecht op een modderig pad met veel bomen en bladeren om ons heen: het leek de jungle wel. Steeds maar verder en verder. Op een gegeven moment wilde ik het toch echt wel opgeven, maar volgens een collega waren we er steeds bijna. Uiteindelijk bleek natuurlijk gewoon dat hij gewoon maar wat zei, zodat ik wel door zou lopen;-) De collega trok mij steeds omhoog, want het waren best hoge rotsen e.d., Max stond er onder om mij omhoog te drukken:D Het heeft in ieder geval wel geholpen. Na veel klimmen en klauteren, kwamen we op een prachtig punt. We noemden het maar even het een-na-hoogste puntje van Nederland (Saba is ook NL). Maar ja dat hele stuk moesten we natuurlijk ook weer terug. Boven op het puntje hadden we al geschreeuwd naar de andere collega’s dat we daar waren, ze hadden ons niet zien afslaan. Heel grappig, we stonden op twee verschillende toppen, maar konden gewoon naar elkaar schreeuwen en daarmee dan ook nog een gesprek voeren:D
Toen we terug gingen werd het toch wel een ander verhaal. Naar boven was toch iets eenvoudiger, maar goed we zijn er, al dan niet met vallen en opstaan, gekomen. Helemaal onder de modder. Max had natuurlijk het idee om het regenwoud echt in te gaan, het volgende idee was om ook nog even naar de andere top te lopen. Ach ja joh als we toch bezig zijn;-) Eén van de collega’s vond het welletjes en bleef wel veilig op het bankje op ons wachten. Wij zijn toch maar verder gelopen. Blij dat we dat gedaan hebben. Toen we uiteindelijk op het HOOGSTE puntje van NL kwamen, keken we onze ogen uit. Wat prachtig zeg. Ook voor Max was het nu anders. De vorige keer lag de top in de wolken, nu was het ontzettend helder, je kon alles zien! Allemaal even een foto laten maken als bewijs en toen toch echt maar terug naar beneden. We hadden namelijk afgesproken met de taxichauffeur en de kapitein van de boot. Na 4 uur kwamen we beneden, wel wat viezer dan toen we begonnen, maar we waren allemaal super trots op ons zelf hahaha. Het was echt een super tocht. Een tropisch regenwoud, echt mooi om daar een keer door te hebben gelopen.
Toen we weer beneden waren, moesten we meteen weer terug naar de boot. Er was namelijk slecht weer op komst. De kapitein wilde terug zijn op Statia, voordat het door zou breken. Het leek even te gaan regenen, maar uit eindelijk waren we net op tijd en dus droog over gekomen. Het was een vermoeiende, maar super leuke dag.
Vandaag begint de werkweek weer, misschien iets minder soepel dan de andere weken, maar ook dat gaat wel weer goed komen!
In deze dagen zullen we even foto’s zetten op deze site. Daar moeten we even de tijd voor nemen, op Statia hebben ze niet zo’n snelle internet als in NL.
Tot een volgend verhaal.
Max en Heleen
We zijn niet elke avond geweest, maar de avonden dat we zijn geweest was het erg gezellig. Max heeft zelfs nog even zijn moment off fame gepakt, hij kon het niet laten om op het podium te gaan staan (haha) met zijn danskunsten. Gelukkig stond hij nog een beetje aan de zijkant;-) Andere collega’s dachten daar wat anders over. Terwijl de meeste Statianen gewoon stil!! staan tijdens het feest dachten de jongens even hun kunsten te laten zien MIDDEN op het podium. Je zag de Statianen echt kijken/denken: “Daar zijn weer die Nederlanders”. Het was wel ontzettend grappig. De volgende dag konden zij zich er niet heel veel meer van herinneren, maar gelukkig staat Heleen altijd met de camera paraat. Ik kon ze dus de volgende dag wel weer terug in de realiteit brengen en daar natuurlijk ook volop gebruik van gemaakt:P
Hier maken de kinderen tijdens het feest net zo lang feest als de volwassenen. Echt ook kleine kinderen die net kunnen lopen, staan ’s nachts nog gewoon nog voor of zelfs op het podium. En een energie dat ze hebben… dan nog wel… de volgende dag in de klas heb ik regelmatig leerlingen wakker moeten maken die mijn lessen toch niet echt aan konden deze week… Het is te erg gewoon. Maar ja de leerlingen kunnen daar niets aan doen, de ouders willen zelf graag uit, dus moeten de kinderen dan maar mee! Wel was het heel leuk met de kids. Veel van de kids van school heb ik gezien en leuk mee gedanst. Het zijn dan wel hele stoere kinderen, maar toch kwamen ze elke keer weer naar de juf toe voor een dansje of een praatje. Was wel erg leuk!!
Woensdag was het echt Statia Day, een nationale feestdag. Ook Max was ’s middags vrij. Zomaar een dag midden in de week samen leuke dingen doen:D Statia Day is (volgens de mensen hier) helemaal geweldig, maar eigenlijk was er overdag niet zoveel te beleven. We zijn even naar zwemwedstrijden geweest (daar deden kinderen van school aan mee) en hebben even bij het vrouwensoftbalteam gekeken, die gesponsord wordt door MNO. Daarna samen naar de Atlantische kust geweest. Echt super mooi daar! Een hele happening in eerste instantie om daar te komen. De auto moet namelijk gestart worden met draadjes en een vijl. Jaja, wij kunnen niet zomaar weg hier met de auto;-) Onderweg verschillende hobbels meegemaakt die de auto niet veel goed deden. De auto moest dus regelmatig weer op deze wijze gestart worden. Dus we kunnen beter wat extra reistijd hier uittrekken (Gelukkig hebben we inmiddels de nieuwe auto al , kan ik eindelijk ook rijden in een auto waar ik wel met mijn voeten bij de pedalen kan!;-)) Eenmaal naar beneden, kwamen we erachter dat het toch wel erg stijl was. De vraag: “zouden we nog wel weer naar boven komen?” kwam toen wel erg sterk naar voren, maar ja dat was voor latere zorg. Eerst maar eens genieten van het mooie uitzicht en de mooie omgeving. En dat was ook echt super. In de Atlantische oceaan mag je niet zwemmen i.v.m. de stroming en dat kun je van boven af heel mooi zien.
Nadat we toch weer goed boven waren gekomen, zijn we nog even naar Mazinga gegaan, daarna lekker uit eten en de afsluiting van Statia Week. Om 12 uur in de nacht werd het afgesloten met vuurwerk. Dat was toch een mooie afsluiting van een hele leuke feestweek.
Zondag/gisteren zijn we naar Saba geweest. Echt super!! We gingen met de speedboot, dat was alleen al super. We waren met 8 personen, met collega’s van Max en deze week is een vrouw van een van de mannen over. Het ging best hard op zee. Leuk waren de vliegvisjes. Die vissen zwemmen mee met de boot en vliegen als het ware over het water. Grappig om te zien.
Eenmaal aangekomen (na 3 kwartier ofzo) gingen we met een taxi een stukje de berg op. We werden afgezet bij een restaurant, daar eerst maar eens even een bakkie koffie gedronken en wat gegeten. Toen moest het er toch echt van komen: we moesten de berg op;-) We gingen met z’n vijven, drie bleven achter om het eiland zelf te gaan bekijken. Vol goede moed zijn we begonnen. Al werd het al snel best zwaar. Het is een route met traptreden, 1064 traptreden en daarnaast nog vlakke stukken omhoog. Ze hadden al gezegd: je moet eerst de 150 treden door zijn, daarna wordt het makkelijk. Nou af en toe dacht ik inderdaad “Waar ben ik aan begonnen”. Max was al eerder een keer geweest en deed het heel stoer voor de lol gewoon nog een keer:P De tocht omhoog was zwaar, maar wel super mooi. Saba is zo’n ander eiland dan Statia. Het is heel mooi en netjes. Iets waar de Statianen nog wat van kunnen leren!
Toen we op 2/3 waren, kreeg Max het (volgens hem) briljante idee om een stukje regenwoud helemaal in te lopen. Daar liep ook nog een pad. Samen met nog een collega gingen we er maar achter aan. Gewoon even kijken dachten wij, maar we liepen steeds verder door. Uiteindelijk kwamen we terecht op een modderig pad met veel bomen en bladeren om ons heen: het leek de jungle wel. Steeds maar verder en verder. Op een gegeven moment wilde ik het toch echt wel opgeven, maar volgens een collega waren we er steeds bijna. Uiteindelijk bleek natuurlijk gewoon dat hij gewoon maar wat zei, zodat ik wel door zou lopen;-) De collega trok mij steeds omhoog, want het waren best hoge rotsen e.d., Max stond er onder om mij omhoog te drukken:D Het heeft in ieder geval wel geholpen. Na veel klimmen en klauteren, kwamen we op een prachtig punt. We noemden het maar even het een-na-hoogste puntje van Nederland (Saba is ook NL). Maar ja dat hele stuk moesten we natuurlijk ook weer terug. Boven op het puntje hadden we al geschreeuwd naar de andere collega’s dat we daar waren, ze hadden ons niet zien afslaan. Heel grappig, we stonden op twee verschillende toppen, maar konden gewoon naar elkaar schreeuwen en daarmee dan ook nog een gesprek voeren:D
Toen we terug gingen werd het toch wel een ander verhaal. Naar boven was toch iets eenvoudiger, maar goed we zijn er, al dan niet met vallen en opstaan, gekomen. Helemaal onder de modder. Max had natuurlijk het idee om het regenwoud echt in te gaan, het volgende idee was om ook nog even naar de andere top te lopen. Ach ja joh als we toch bezig zijn;-) Eén van de collega’s vond het welletjes en bleef wel veilig op het bankje op ons wachten. Wij zijn toch maar verder gelopen. Blij dat we dat gedaan hebben. Toen we uiteindelijk op het HOOGSTE puntje van NL kwamen, keken we onze ogen uit. Wat prachtig zeg. Ook voor Max was het nu anders. De vorige keer lag de top in de wolken, nu was het ontzettend helder, je kon alles zien! Allemaal even een foto laten maken als bewijs en toen toch echt maar terug naar beneden. We hadden namelijk afgesproken met de taxichauffeur en de kapitein van de boot. Na 4 uur kwamen we beneden, wel wat viezer dan toen we begonnen, maar we waren allemaal super trots op ons zelf hahaha. Het was echt een super tocht. Een tropisch regenwoud, echt mooi om daar een keer door te hebben gelopen.
Toen we weer beneden waren, moesten we meteen weer terug naar de boot. Er was namelijk slecht weer op komst. De kapitein wilde terug zijn op Statia, voordat het door zou breken. Het leek even te gaan regenen, maar uit eindelijk waren we net op tijd en dus droog over gekomen. Het was een vermoeiende, maar super leuke dag.
Vandaag begint de werkweek weer, misschien iets minder soepel dan de andere weken, maar ook dat gaat wel weer goed komen!
In deze dagen zullen we even foto’s zetten op deze site. Daar moeten we even de tijd voor nemen, op Statia hebben ze niet zo’n snelle internet als in NL.
Tot een volgend verhaal.
Max en Heleen
-
21 November 2011 - 16:41
Rianne:
Heey!!
Wat een super leuk verslag zeg!!
Een hele belevenis zo'n Statia week / day. Zal vast erg leuk geweest zijn om mee te maken. Ben ondertussen natuurlijk wel heel erg benieuwd naar je danskunsten max! Zetten jullie daar ook foto's van op ;) hahaha...
En wat een belevenis op Saba, als ik dat zo lees moet het heeel erg mooi geweest zijn, ben benieuwd naar de foto's! En wat een klim zeg die berg op/af. Petje af hoor, maar natuurlijk wel als resultaat een fantastisch uitzicht :) Jullie zullen wel flink spierpijn hebben vandaag en morgen.....
Veel plezier en suc6 deze week samen :)
Liefs xxx -
21 November 2011 - 18:18
Wendy:
Heey wat een leuk verhaal en wat maken jullie veel mee! Volgens mij heb ik Max nog nooit zien dansen!
-
21 November 2011 - 19:23
Gerdie:
Heej,
Wat weer een leuk verhaal! Klinkt leuk die feestweek. Ik heb bewondering voor de tocht die jullie gemaakt hebben, als ik het alleen al lees word ik al moe ;) -
21 November 2011 - 19:53
Albert:
Hoihoi,
Wat een avonturen weer. Zo te zien hebben jullie al een leuke afwisseling voor het Nijeveense feest gevonden. En de sportieve prestaties van max zijn met dansen en bergbeklimmen naar het hoogst punt van Nederland gestegen. Erg leuk allemaal! Ben benieuwd naar de foto's.
Groetjes Albert -
21 November 2011 - 19:53
Albert:
Hoihoi,
Wat een avonturen weer. Zo te zien hebben jullie al een leuke afwisseling voor het Nijeveense feest gevonden. En de sportieve prestaties van max zijn met dansen en bergbeklimmen naar het hoogst punt van Nederland gestegen. Erg leuk allemaal! Ben benieuwd naar de foto's.
Groetjes Albert -
22 November 2011 - 12:53
Janita:
Wat een conditie zal je krijgen!! Knap van je hoor dat je het volhoudt. Ik weet niet of mij dat zal lukken. En wij maar zeuren dat de kids om 21.00 uur naar bed moeten, omdat ze de volgende dag naar school moeten....
Het bevalt je goed daar zeker? Heb je ook wel heimwee, of valt het je wel heel erg mee? In ieder geval is het erg leuk om je brieven te lezen! Ik ga nu weer gauw door met werken. -
22 November 2011 - 14:21
Fenneke:
Foto's, foto's, foto's :P
Ik ben heel benieuwd naar de danskunsten van Max. Dus jullie hebben de feestweek er al op zitten. Zo te lezen was het allemaal erg leuk en weten ze daar ook wel hoe je een feestje moet bouwen. En die bergtocht.... leuk man!
Als 'onderwijsmens' ben ik natuurlijk ook erg nieuwsgierig naar je schoolervaringen. Werken ze ook met methodes? en komt de manier van les geven een beetje overeen met wat wij gewend zijn? Je hoeft er geen verhaal aan te wijden hoor, maar ben wel benieuwd :)
Liefs Fen -
22 November 2011 - 14:34
Ankie Hoekman:
Hallo Heleen en Max,
leuk jullie te volgen daar. En wat fijn he dat julle alle tijd hebben om de eilanden daar te gaan bekijken. Geniet ze.
Ankie -
24 November 2011 - 07:14
Janneke:
hoi hoi,
wat een leuk verslag om te lezen! je maakt nog is wat mee! zag net dat het nu daar 31 graden is! mmm toch dat ticket maar boeken :-p
Liefs Janneke -
24 November 2011 - 18:24
Tamara:
Heey Heleentje en Max,
Wat super leuk om ook jullie zo te kunne volgen in Sint Eustasius. Het is wel een heel verschil met hier hoor. Lijkt me echt super gaaf om zo door de jungle te kunnen lopen en dan maar kijken waar het pad uit komt. Echt super sportief.
En volgens mij bevalt het lesgeven daar ook wel of niet?
Heel veel plezier daar met zijn tweeen en tot het volgende verhaal!!
Groetjes
Tamara vanuit het steeds kouder wordende Lissabon(hebben jullie toch een betere bestemming voor de winter gekozen:P) -
25 November 2011 - 14:10
Erika:
Hi Max en Heleen,
Leuk verhaal weer!
Denk je dat Max die tocht nog een 3de keer zou willen doen? Ergens in Februari ofzo haha.
Geniet ervan.
Erika -
06 December 2011 - 19:59
Esther:
Haha... dat stukje waarin je schrijft dat je omhoog getrokken en van onder aangeduwd wordt, zie ik helemaal voor me! Echt zo'n Heleen actie! hahaha.... Erg leuk om je verhalen te lezen!
Groetjes Esther (beatrixschool) -
06 December 2011 - 19:59
Esther:
Haha... dat stukje waarin je schrijft dat je omhoog getrokken en van onder aangeduwd wordt, zie ik helemaal voor me! Echt zo'n Heleen actie! hahaha.... Erg leuk om je verhalen te lezen!
Groetjes Esther (beatrixschool)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
